Σάρωση με την εφαρμογή μας για περισσότερες πληροφορίες
Μπορείτε να κατεβάσετε την εφαρμογή απόGoogle PlayκαιApp Store
Τραϊανούπολη
Τραϊανούπολη в Έβρος, ΕλλάδαΤραϊανούπολη, η νοτιότερη της σειράς των ρωμαϊκών πόλεων επί του ποταμού Έβρου, αποτέλεσε το σημαντικότερο διοικητικό και θρησκευτικό κέντρο της περιοχής. Χτίστηκε στις αρχές 2ου μ.Χ. αιώνα από τον Ρωμαίο αυτοκράτορα Μάρκο Ούλπιο Τραϊανό, επειδή θεραπεύτηκε από τα ιαματικά λουτρά της περιοχής. Η πόλη γνώρισε εκτεταμένη επισκευή των τειχών της από τον Ιουστινιανό και συνέχισε να ακμάζει κατά τους μεσο-βυζαντινούς χρόνους.
Εδώ στα 1076 αγορεύτηκε με τέχνασμα αυτοκράτορας ο Νικηφόρος Βρυέννιος. Μετά την καταστροφή της από τον Ιωαννίτζη στα 1206, η Τραϊνούπολη συνεχίζει να ζει ως μικρό πόλισμα, το οποίο σποραδικά αναφέρεται στις πηγές μέχρι τα μέσα του 14ου αιώνα. Σήμερα σώζονται εκτεταμένες ταφές, ίχνη του οχυρωματικού περιβόλου, όπως και ναϋδριο των μεσο-βυζαντινών χρόνων που ανασκάφηκε πρόσφατα με αξιόλογα αποτελέσματα.
Εντός του αρχαιολογικού χώρου, βρίσκεται ένα μεταγενέστερο ιδιότυπο κτίσμα, η "Χάνα". Πρόκειται για ένα επίμηκες καμαροσκέπαστο κτίριο απαρτιζόμενο από δύο χώρους, από τους οποίους ο μικρότερος στο μπροστά τμήμα της κατασκευής, σώζει εστίες που υποδηλώνουν τη χρήση του, ενώ το πίσω μεγάλο δωμάτιο διατηρεί ακόμη ακέραιο τον καμαρωτό του πλινθόκτιστο θόλο, που υποστηρίζεται από λιθόκτιστα διαφραγματικά τόξα. Το κτίριο σύμφωνα με τους Οθωμανούς συγγραφείς, κτίστηκε από τον εξωμότη στρατηγό του Μουράτ Α' Γαζή Εβρενό, στο τελευταίο τέταρτο του 14ου αιώνα και κατά πάσα πιθανότητα χρησίμευε ως σταθμός των κρατικών υπαλλήλων και στρατιωτών της αυτοκρατορίας.
Σε απόσταση ολίγων μέτρων από τη Χάνα, σώζεται ένα συγκρότημα από τέσσερις χώρους λουτρώνων. Οι θολωτές αυτές κατασκευές με τα μικρά παράθυρα και τις γωνιακές κόγχες θα μπορούσαν να χρονολογηθούν σε μία ευρεία περίοδο, από τα τέλη του 15ου έως τις αρχές του 17ου αιώνα. Είναι οι ίδιοι λουτρώνες των οποίων θεραπευτικές ιδιότητες του νερού εξυμνούνται από τον Εβλιγιά Τσελεμπή λίγο μετά τα μέσα του 17ου αιώνα.
Στην κορυφή του λόφου που υψώνεται στα ανατολικά του αρχαιολογικού χώρου, εκεί όπου σήμερα βρίσκεται το ναϋδριο του Αγίου Γεωργίου, κάποια χαμηλά ερείπια διακρίνονται από τον περίφημο τεκέ Ισικλάρ, περίφημο κάποτε κέντρο του μπεκτασισμού.
Δίπλα στα κτιριακά συγκροτήματα των ιαματικών πηγών ανεγέρθηκε το 1966 μεγαλοπρεπής ναός στη μνήμη της Αγίας Γλυκερίας, της ρωμαίας αριστοκράτισσας, που το 161 μ.Χ. βρήκε μαρτυρικό θάνατο, επειδή αρνήθηκε να θυσιάσει στο Δία. Η πίστη της στο Χριστιανισμό της έδωσε δύναμη να αντέξει τα απάνθρωπα βασανιστήρια που της επέβαλαν. Η μνήμη της γιορτάζεται στις 13 Μαΐου.
